φαρμακόλιθος

ο, Ν

(ορυκτ.) ένυδρο αρσενικικό ορυκτό τού ασβεστίου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γερμ. Pharmacolith (< φάρμακο + λίθος). Η λ. μαρτυρείται από το 1840 στον Ξ. Λάνδερερ].